Тас қала, тас көшеден шаршадым ба,
Ауылға ауа береді аңсарым да.
Дариға-ай,
Дәл осылай күй кешем деп,
Ойлап па ем, бала дәурен бал шағымда.
Поэзия
Бұл менің далам
Ауылға бардым, тауымда болдым,
жауында қалдым нөсерлі.
Мөлдір тамшылар жүзімді жуып,
толтырды көңіл кесемді.
Қамығып көптен, сағынып жеткен,
жанымды менің ұққандай.
Таң нұры өпкен, шалғыны еппен,
кілемдей жолға төселді.
Бір әңгіме қозғалса ауыл жайлы
Әлде жиі түсіме кіргендіктен,
Бәлкім қасиетіңді білгендіктен.
Анамның қолынан дәм татқандар мен,
Әкем көзiн көргендер жүргендіктен…
Хафиз жүрек
Қайран хафиз-жүрегім жыр селдеткен,
Несібеңді тата ғой сыр шөлмектен.
Ар шыңғыртқан ақпанның құшағынан,
Лайсаңдатып қашады кіршең көктем.
Телегей теңіз
Телегей теңіз толқыны жауып,
Тәнімді тұтас жасырса.
Күмістен таққан шолпысы жарық,
Мойныма ғашық асылса.
Л-ға
Илеуіне іңірдің күн сүңгіді,
Зеңгір қазір тастайды бір сүлгіні.
Қара сүлгі қымтамақ қоңыр жерді,
Қоңыр көзден от шашқан кімсің құрбы?
Адасу
Адасып қалдың ба тылсымның ішінде,
Тылсымның ішінде,
күрсініп жүрсің бе?Адасып қалдың ба тылсымның ішінде,
Тылсымның ішінде,
күрсініп жүрсің бе?
Картина
Уақыт тоқтаған,
Жоқ оны ешкім де жоқтаған!
Үнсіздік орнаған тек қана.
Сәбиін иіскеп текті ана,
Сезімін білдірді.
Көбелек
Биіктіктен осы сенің күшті нең?
Таудай бол деп тілек айта бересің.
Ұшқым келсе, биіктіктің үстімен,
Мені қалай сөгесің?
Қиялдағы еркіндік
Жеткізе алмадым
Жанымды сен жаққа.
Қиялда қисынсыз еркіндік!
Шексіздік
Дөңбекшітті мені ойлар,
Дөңгелеп кетейін бе?
Дәтім жетіп алдыңнан,
Тоқтамай өтейін бе?
Ауыр ой
Көз алдымда көлбеңдейді бір елес,
Бір-бірімен қасарысқан кіл егес.
Түнім – тұман, күнім – бұлтты жабырқау,
«Гүл» деп жүрген «Гүлім» менің гүл емес,
«Күн» деп жүрген «Күнім» менің күн емес.