Тас қала, тас көшеден шаршадым ба,
Ауылға ауа береді аңсарым да.
Дариға-ай,
Дәл осылай күй кешем деп,
Ойлап па ем, бала дәурен бал шағымда.
Қараша 2024
Бұл менің далам
Ауылға бардым, тауымда болдым,
жауында қалдым нөсерлі.
Мөлдір тамшылар жүзімді жуып,
толтырды көңіл кесемді.
Қамығып көптен, сағынып жеткен,
жанымды менің ұққандай.
Таң нұры өпкен, шалғыны еппен,
кілемдей жолға төселді.
Бір әңгіме қозғалса ауыл жайлы
Әлде жиі түсіме кіргендіктен,
Бәлкім қасиетіңді білгендіктен.
Анамның қолынан дәм татқандар мен,
Әкем көзiн көргендер жүргендіктен…
Шал қашқан. Серік Әбікенұлы
Бұл оқиға сонау 1956 жыл жазғытұрым болыпты. Ақмола облысының шұрайлы өңірінде өркендеп отырған әсем ауыл бір таңда у-шу болады да қалады. Есік алдын сыпырып, Майлыаяқтың итаяғын салқын сумен шайып жұрнақтан тазартып күйбеңдеп жүрген Қыдырбек: – Ассалаумағалейкүм, аға, – деген дауыстан…
“Исповедь” Л. Толстой (аударма) Серік Әбікенұлы
Арылу (Басылмаған шығарманың кіріспесі) Мені проваславтық христиан дінінің ғұрпына сай шоқындырып, тәрбиеледі. Бала, бозбала кезімде де соған баулып, оқытты. Ал 18-ге келіп, университеттің екінші курсын тәмамдаған кезде сол оқытқан дүниелердің ешбіріне сенбейтін болдым. Кей сәттерді есіме алсам, мен ешқашан оқығандарыма,…
Мұрагер
Қобызшы — Молықбай шал Матайдағы,Матайда — Кенже, Тұңғат, Сақайдағы.Қазақта қобызшының қалғаны сол,Жорға еді маймаңдаған бақайшағы. І. Жансүгіров. «Күй» поэмасынан Жер жәннаты Жетісу өңірінің тамаша бір аймағы — Ақсу, Қапал өлкесі. Қапал болысының оңтүстік-шығысында Кіндіктөбе қонысы бар. Кіндіктөбе — табиғаты керемет,…
Ұстаз
Білдіру білмегенге білгенімді, өзімнің деп білемін зор міндетім… Міржақып Дулатұлы Арғын баласы Қызбелін, Қыземшегін сағынып, туған еліне кетіп барады. Екі жасында анасы Дәмештен, он жасында әкесі Дулаттан айырылып, жетімдік пен жоқшылықтың тауқыметін бала күнінен тартып өскен Міржақып туған ауылына үлкен…
Киелі топырақ
Жердің де, елдің де иесі өзің екеніңді ұмытпа! Н. Назарбаев Есіктен кірер-кірместен Айбек інім: «А-т-т-т-т-а-а-а-а-а -а!» деп қатты дауыстап, ентігіп келеді. Жетінші сыныпта оқитын інімнің жан ұшырған дауысы бүкіл ауланы жаңғыртты дерсің. Қора-қопсықтың жанында жүрген атам «Әу, ботам!» деп қақпаға…
Хафиз жүрек
Қайран хафиз-жүрегім жыр селдеткен,
Несібеңді тата ғой сыр шөлмектен.
Ар шыңғыртқан ақпанның құшағынан,
Лайсаңдатып қашады кіршең көктем.
Телегей теңіз
Телегей теңіз толқыны жауып,
Тәнімді тұтас жасырса.
Күмістен таққан шолпысы жарық,
Мойныма ғашық асылса.
Л-ға
Илеуіне іңірдің күн сүңгіді,
Зеңгір қазір тастайды бір сүлгіні.
Қара сүлгі қымтамақ қоңыр жерді,
Қоңыр көзден от шашқан кімсің құрбы?