Әдебиеттегі сюрреализм түсінігі Андре Бретон мен Филипп Супоның «Магнитті дала» кітабының шығуымен байланысты. Ол Бретон ұсынған түс көру шеңберіндегі ойлар мен фразаларды пайдалану әдісімен жазылған болатын. Сюрреализм бағытын ұстанушылар өздерінің шығармашылық қайнарын түпсана тереңінен, түстен, қалыпсыз құбылыстардан, алжасу мен елестерден…
Шығармашылық – әр адамның өзіне тән киелі кеңістігі. Оның ішкі қалтарыс-бұлтарыстарына ешкімнің де баса-көктеп кіруіне, бұзып-жаруына жол жоқ. Бірақ туындының шама-шарқын пайымдап, әсер-ықпалы жайлы сөз қозғап, талдап-таразылау қай кезде де болған. Айнұр Төлеу Ақын Айнұр Төлеудің өлеңдеріне дендеп бойлаған сайын…
Желдің салмағын өлшеп көріп пе едіңіз? Ойыңызға бірден қуатты, долы күші оралады. Сондай қуатты күшке ие желдің жеп-жеңіл болуы мүмкін бе?.. Ал Сағыныш Намазшамова: «Жел сияқты жеп-жеңілмін желіп жүрген кең далада. Білсең, айтшы, мені мұнда ұстап тұрған Жер ғана ма?!»…
Үрей мен ашуға булыға өкірген дауыс бара-бара тоқтаусыз ұлып тұрып алды. Менің қорқынышым сейіліп, аң-таң қалдым. Жаздың жаймашуақ күнін қақырата ұлыған дауыс Академқалашықтан шықты. Ондағы алқызыл түсті ұлутаспен тысталған ғылыми институт ғимараттары мен олардың қызметкерлері тұратын үйлердің арасынан. Мен мұнда…
Бір америкалық танымал телехикаяны көруді бастадым. Ондағы әрбір кейіпкердің ішінде ешкімге айтпайтын бір құпиясы бар – жан жарақаты. Дәл өмірдегідей. Мысалы, қызыл шашты Бриді алайық. Телехикая кейіпкерін айтам. Бала кезінде анасын оқыстан көлік қағып қаза табады. Үлкендер ауруханаға кеткенде, Бри…
Шаранамнан шайқап алып арымды,
Бұл жалғанға қоя берді табыстап.
Шақтар кейде сыйласаңда барыңды,
Сорың келіп басып алар жаныштап.
Әйелім түнгі сменге жұмысқа кетіп, маңдайымызға біткен төрт баланы тамақтандырып отырғанмын. Біреуі – нан, екіншісі – айран, үшіншісі – көже, төртіншісі – талқан сұрап есімді шығарды. Осыны аңдығандай, апталап жөнделіп, айлап үні өшетін төрдегі телефонға тіл біткені. «Тамақ жасауға тапсырыс…
Барлық әріп тізіліп,
Жақсы сөзді құрайды.
Зер саламын қызығып,
Маған кітап ұнайды.
- Кімсің? - дейсің,
- Ең әуелі адаммын,
Мен де сендей топырақтан жаралдым.
Ақиқаттың ауыр жүгін арқама,
Арта алмасам таға көрме, маған мін.
Өмірімде бірінші рет ғашық болып қалған сияқтымын. Сол қызды көру үшін қала ортасындағы офиске сылтау тауып кіріп шығатыным бар. Жәй, сыртынан көремін де кетемін. Ешкімге тіс жарып ол туралы айтпадым. Қыздардан қысылып қашып жүретінімді білетін досым: – Үстіңе соңғы үлгідегі…
Түсіме ылғи теңіз кіреді,
Тербелген толқын жағасы.
Аспанмен оның егіз жүрегі,
Аспандай биік бағасы.
Жылдарға күндер ілесті,
Көнеде кепкен кенезем.
Жыр есті бөлек сыры ескі,
Сарғайған сары терезем.