Ауылдағы үйден шы¬ғып қаладағы баласының үйіне тіркеуге отырған апамыз «Алтын алқа» алу үшін тиісті орындарға құжат тапсыруға келген. Әкімшіліктегі қыздар, алқаңыз бір ай шамасында дайын болады, –депті. Әдетте асығыс-үсігіс аяқталатын таңғы шай апамның әңгімесінің қызығымен ұзаққа созылады. – Баяғыда «Алтын…
(Алматына сағынғанда) – Маңғаз иә?..– Тәкаппар…– Сұлу болғасын тәкаппар болмауға бола ма?..– Кейде жаны жоқ сияқты.– Қайдам?.. Мұныңа қосылу қиын, тереңірек үңілген адам табар.– Үңілуге ниет болғанмен уақыт пен жағдай жетпей жүргендер қаншама…– Жәй ғана жанарына қарасаң бір нүктеге тоқтамай…
– Қалың қалай? Сені көрмегелі көп болды, жұмысың жақсы ма? – Жүрмін сол, бұрынғы жұмыста. Қайынсіңлісін көрген сайын оның жалғыз жүргені Назеркенің жанына батады. Осыдан біраз жыл бұрын кіші енесінің қазасын естігенде, бас құрап алған өзге балаларынан гөрі осы Зирагүлге…
Балаларымен бірге ауруханада жатқан көп әйелден осы келіншекті көзіндегі нұры тәуір-ақ ерекшелендіріп тұратын. Өзін-өзі ұстауы мен киім кию әдебінен аса бір даралық байқалмаса да, жанарының тұнықтығы оның бойында дәл осы ортада жоқ дарынның бар екенін аңғартатын. Алатаудың етегіндегі кішігірім кенттің…
Қоғамның бет-бейнесін айнадай айқын көрсетіп беретін жанрдың бірі – сатира. Бір қызығы – біздің қоғамда бір қарасақ сатира бар сияқты, бір қарасақ жоқ сияқты. Бар болатыны – телеарнаның барлығында әзіл-оспақ бағдарламасына уақыт берілген, әзілкештер де көп. Жоқ болатыны – айтылып…
Әдебиет қоғам дамуынан тыс қала қалмайды. Заман ағымына қарай ол да жаңарып, түрленіп отырады. «Қазақ әдебиетіндегі жаңа бағыттар қандай, қаламгерлер ол бағыттарды шығармашылығында қаншалықты қамти алып жүр, оқырман қауымның әдеби туындыларға деген талғамы мен көзқарасы қандай, қазіргі заман қазақ әдебиетінің…
– «Бүгінгі қоғам өткен қоғамның жаңғырығы» атты сұхбатыңызда «Адамзат әлі күнге дейін дамудың капиталистік жолынан өзге жолды таппапты», – деп айтқан екенсіз. Сіздің ойыңызша Қазақстан да осы жолды бетке алып бара ма? – Әрине. Социалистік жүйе күйреп, Тәуелсіздігімізді жариялаған күннен…
– Әдебиеттің айналасында жүрген жандар жақсы көретін «Әдебиетке адалдық» деген сөз бар. Сіздің ойыңызша ол немен өлшенеді? – Қаламгерлік кәсіп емес. Қаламгерлік қарымды нан табу, жан бағу, бала-шаға асырау секілді пенделік мақсаттарға жұмсаған жерден бастап сөз бен бөз, қалам мен…
– Алаштанушы Тұрсын Жұртбай «Астана ақшамы» газетіне берген сұхбатында «Алаш арыстары әлі де әдеби кейіпкерге айнала алмай келеді», – десе, жазушы Сәбит Досанов «Қазақ әдебиеті» газетінде «Қазақ әдебиеті Алаш арыстарына қарыздар», – деді. Жазушы ретінде бұл пікірге қалай қарайсыз?– Неге…
«Адамдар, менің мәңгі бір ғана серігім бар. «Өлең» дейтін жетімек елігім бар. Сендер жүрген жолменен жүргенім жоқ, ешкімде жоқ ерекше өмірім бар. Қара түндей тұмшалап тұрса қайғым, етегіне қонады шық самайдың Сендер өткен өзеннен өткенім жоқ тағдырым бар,тағдырым бар ешкімге…
Желдің салмағын өлшеп көріп пе едіңіз? Ойыңызға бірден қуатты, долы күші оралады. Сондай қуатты күшке ие желдің жеп-жеңіл болуы мүмкін бе?.. Ал Сағыныш Намазшамова: «Жел сияқты жеп-жеңілмін желіп жүрген кең далада. Білсең, айтшы, мені мұнда ұстап тұрған Жер ғана ма?!»…