Ынтызар, ғашық көңілге,
Қымыздай нәрін құйғызған.
Армысың, ару дүние,
Көгілдір түспен құйылған.
Поэзия
Мен тұратын жердің аты – Сағыныш
Мен тұратын жердің аты – Сағыныш,
Сен тұратын елдің аты – Махаббат.
Мені өсірген жердің аты – Мейірім,
Сені өсірген елдің аты – Шапағат.
Құсқанаты
Аспан сілкіп түсірген құсқанатын,
Құсқанаты соңынан қыс қалатын.
Айналса ғой ұлпа қар ғайып болмай,
Әшекейге әдемі қыз тағатын.
Қоңырөлең
Жанарымда – бүтін ғалам, жүрегімде – жарты әлем,
Өлеңіммен егіз – өмір, сөзбен биік мәртебем.
Өлеңшөбі құмарлыққа сүңгітеді шайырды:
табиғатта да толғатады...
қара тас та мәрт ерен.
Оқимын десең…
Оқимын десең:
Жанарым – тұнық аспандай,
Ойыңда не тұр, айта бер бүкпей, жасқанбай.
Қарашығымда өлең бар, сосын тағдыр бар,
Мөлт етер сезім, мөлдірер бір сәт жас тамбай.
Ең алғаш ынтызары ауған жандай
Ең алғаш ынтызары ауған жандай,
Ең алғаш сұлулыққа арбалғандай.
Отырмын қара түнде арлы ойменен,
Түсі аппақ қарашада жауған қардай
Шашылып жатса дағы
Шашылып жатса дағы
жан шапағы,
Жүрегім әлденені
аңсатады...
Өткен жылғы сағатымды
Өткен жылғы сағатымды,
Тақпаймын да, теңшемеймін.
Тауысқан соң тағатымды,
Уақытты енді өлшемеймін.
Шыңымен ешкім таласа алмайтын
Шыңымен ешкім таласа алмайтын,
Арман бар екен аласармайтын.
Жылу бар екен гүлді аша алмайтын,
Сұлу бар екен сырласа алмайтын.
Құлазыған бақтардан гүл тергізген
Құлазыған бақтардан гүл тергізген,
Ең жылауық əуенге күлкі енгізген.
Ең қараңғы түндерде жолықтырған,
«Альциона» есімді үркер қызбен.
Бұл көңіл
Бұл көңіл – найзағайдай жарқылдауық,
Бұл көңіл – кетпейтұғын əркімге ауып.
Жалт қарап жасын қыздың жанарына,
Жан - жүрек өртке айналып барады да.
Арман аялдамасы
Автобуспен келе жатып ой толғап,
Терең шомып кеткен екем ішінде.
«Арман бар ма?» - Деді шопыр айқайлап,
«Бар» дедім де жалғыз тұрдым түсуге.