Ғалам мына толған сұмдық, сын, егес,
Көкжиектен бұлдырайды мың елес.
Жанталасқан жаһан дерті жанында
Менің таудай тауқыметім дым емес.
Блок
ҮНСІЗДІК… Торғын Тұрлыбаева
Үнсіздік,
Білмейміз оның бағасын.
Үнсіздік,
Алыстап бізден барасың.
Қаламыз кейде ұяттың даусын естімей,
Айқайлап жүріп, жақсының жыртып жағасын.
АУЫЛ ДЕГЕН… Торғын Тұрлыбаева
Алқымынан арманның жұпар аңқып,
Шақыратын алысқа құмар тартып.
Ауыл деген бесігі бал қиялдың,
Күн тоңатын, ай шалқып, бұлттар балқып.
Қынқ етпеңіз, бізде бәрі жақсы (сатира)
Шетелден шырт киінген шенеунік емес, сауалнамамен санаңды сүлікше соратын сарапшылар тобы келетіні өте ауыр тиді. Қызғалдақтай құлпырған Қазақстанның кем-кетігін тізіп, әлемдік рейтингте құздан тас лақтырғандай құлдилатып жіберсе, шаруамыз бітті дей беріңіз. Отыз жылда зорға есейген сұлу бикешке қисық айна сыйлағандай…
Қыраудағы елес
Дала аппақ, ақ көрпесін жамылды,
Қырау басты тереземнің әйнегін.
Бір сезім кеп мазалады жанымды,
Елесі кеп көзіме бір бейненің.
Сауалдар
Сезгем...
сүрінсем
сиқым кетерін,
қызмет қылмасын итім де тегін.
Торығып қалдым...
Неге ұмытқанмын
«күлшелі бала – сүйкімді» екенін (?!)...
Назға хат
Пенделерміз... Бұл дүниенің қонағы,
кешір түгел! Қыс, көктем, жаз, күзді өткіз.
Кейін, күнім, бәрі жақсы болады...
Бірақ кейін... Біз – жоқпыз!
Бозторғай
Шырылдайсың шаршамай,
Шырылыңды ұғар кім?
Қарғалардан болшы абай,
Бәсі басым бұлардың.
О, Бозторғай, Бозторғай!
БІЛІМ ҚУҒАН ОЗА МА? Гүлбақыт Қасен
Доп ойнаған тоза ма?
Білім қуған оза ма?
Дос іздеймін ең жақсы
Кітап қолын соза ма?
ЖАҢА ЖЫЛ КЕЛДІ. Гүлбақыт Қасен
— Жаңа жыл келді!
— Қоян ба?
— Жатырсың неге оянбай?
Тұра ғой қәне, ерінбе,
Далаға шықшы ойланбай.
СЫЙЛЫҚ. Гүлбақыт Қасен
Атам маған сыйлыққа,
Қамшы берді бес өрім,
Тұлпар мініп күні ертең,
Батыр болып өсемін.
КӨБЕЛЕК. Гүлбақыт Қасен
Ақ гүлдерге ақ көбелек,
Көк гүлдерге көк көбелек,
Ұқсайды ғой бақшадағы,
Ұшып жүрген көп көбелек.