Ауылға бардым, тауымда болдым,
жауында қалдым нөсерлі.
Мөлдір тамшылар жүзімді жуып,
толтырды көңіл кесемді.
Қамығып көптен, сағынып жеткен,
жанымды менің ұққандай.
Таң нұры өпкен, шалғыны еппен,
кілемдей жолға төселді.
Бала күнімнің базары өткен
далама көңіл қанша ауды?
Балағым түріп, таудан тау асып,
ұмыттым мүлде шаршауды.
Асау өзендер ақ көбігімен
шашуын шашып аспанға,
Ақбас шыңдарым абыз атамдай
құшағын жая қарсы алды.
Майда самалы еркелеткендей
маңдайдан еппен сүйеді,
Қалдырған бабам, аманат маған,
бұл менің далам киелі.
Өзен гүрілі, шөптің сыбдыры,
шырылы шегірткенің де,
Дала оркестрі орындап жатқан
не деген ғажап күй еді.
Бейбіт күн бүгін салтанат құрған,
бабамның құтты мекені,
Жақпар тастары жаңғырса егер,
зар заман үні жетеді.
Төбе-төбе боп жазықта жатқан,
қорымдарымды қопарсам,
Тіл бітіп әрбір тасына бір сәт,
ғасырлар сөйлеп кетеді.
Аналарымның көз жасы сіңген,
бабаларымның қаны бар,
Далама менің қызыға қарап,
қызғанатындар табылар.
Ұрпаққа жеткен осынау жердің
қасиеті мен киесін,
Тарихын танып, тамырын туған
жерден үзбеген жан ұғар.
Тауларым кейде секілді маған,
шөгіп бір жатқан қара нар,
Қойнауында оның ғасырлар салған
қуаныш та бар, жара бар.
Қайта оралмайтын, қайталанбайтын,
жастығым қалған далама,
Жөңкіле көшкен қазбауыр бұлттар
сағынышымды ала бар.
Бағалау үшін жұлдызшаны басыңыз!
0 / 5. Дауыс саны: 0