Телегей теңіз толқыны жауып,
Тәнімді тұтас жасырса.
Күмістен таққан шолпысы жарық,
Мойныма ғашық асылса.
Түпсізге терең шым бата берсек,
Тебірене құшып, толықсып.
Жағаға барқыт күн бата келсек,
Жан шарпылысынан талықсып.
Желегі манат құрақта жатып,
Қоңырқай сырды қотарсақ.
Тағанын кеше сұлатқан уақыт,
Ой ошағына от алсақ.
Әттең-ай, қиял қияндап кетті,
Мен тұрмын жалқы жағада.
Жанымды нендей күй арбап кетті,
бақыт та тұтам ғана ма?
Арманның уын сезіп ем, жұтып,
Көңілдің көлін мұз алды.
«Жалғыздығымды» көзіме шұқып,
көлеңкем кеште ұзарды.
Бағалау үшін жұлдызшаны басыңыз!
0 / 5. Дауыс саны: 0